O tym, na czym polega postępowanie restrukturyzacyjne pisaliśmy tutaj. Wskazywaliśmy również, że jest to postępowanie „na wniosek” a jego elementy są ścisłe wskazane przez ustawą – więcej przeczytasz tutaj. Powstaje pytanie, czy każdy wniosek będzie skutkował otwarciem postępowania, czy też istnieją przesłanki dla których sąd omówi otwarcia.
Kiedy sąd omówi otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego
Artykuł 8 ust. 1 ustawy prawo restrukturyzacyjne stanowi, że sąd omawia otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, jeżeli skutkiem tego postępowanie byłoby pokrzywdzenia wierzycieli. Czyli kiedy ? Jak zwykle, w prawie nie ma jednoznacznej odpowiedzi.
Bardzo często wskazuje się, że z pokrzywdzeniem wierzycieli mamy do czynienie zawsze, gdy z okoliczności sprawy wynika, że wierzyciele w ramach zawarcia i realizacji układu zostaną zaspokojeni w mniejszym stopniu lub znacznie później, niż zostaliby zaspokojeniu wskutek ogłoszenia upadłości i likwidacji majątku dłużnika. I co do zasady, jest to logiczne podejście nie mniej z pola widzenia nie może nam zniknąć fakt, że nie zawsze stopień i termin zaspokojenia powinien decydować o pokrzywdzeniu wierzycieli. Weźmy dla przykładu sytuację, w której w toku postępowania upadłościowego tylko niektórzy z wierzycieli zostaną w pełni zaspokojeni a niektórzy w niewielkim stopniu lub w cale. W tym przypadku, pokrzywdzenie wierzycieli wystąpi w postępowaniu upadłościowym. Zatem przy ocenie pokrzywdzenia wierzycieli należy brać pod uwagę pokrzywdzenie wszystkich wierzycieli a nie tylko niektórych z nich. Ponadto, przy ocenie czy mamy do czynienie z pokrzywdzeniem wierzycieli należy również uwzględnić wszystkie okoliczności sprawy, jak np. pozostania istotnego kontrahenta na rynku.
Przesłankę pokrzywdzenia wierzycieli, sąd będzie badał bez względu na to, z którym z postępowań restrukturyzacyjnych będziemy mieli do czynienia. Dodatkowym warunkiem otwarcia postępowania jest również uprawdopodobnienie zdolności dłużnika do bieżącego zaspokajania kosztów postępowania i zobowiązań powstałych po jego otwarciu. Dotyczy to tylko postępowań trwających dłużej, tj. postępowaniu układowego lub sanacyjnego.
Uprawdopodobnienie zdolności dłużnika do bieżącego zaspokajania kosztów
Ciężar uprawdopodobnienia zdolności dłużnika do bieżącego zaspokajania kosztów postępowania i zobowiązań powstałych po jego otwarciu spoczywa zawsze na dłużniku. Dłużnik może uprawdopodobnić swoją zdolność np. w treści wstępnego planu restrukturyzacyjnego lub w innym dokumencie. Jeżeli dłużnik pominie w ogóle tą kwestię, sąd powinien go wezwać do wykazania takiej okoliczności.
Koszty postępowania restrukturyzacyjnego
Sama definicja kosztów postępowania restrukturyzacyjnego została zawarta w art. 207 i 208 prawa restrukturyzacyjnego. Przepis art. 207 ogólnie wskazuje, że kosztami postępowania restrukturyzacyjnego są opłaty i wydatki. Nie mniej koszty o których mowa powyższej, to tylko niewielki procent kosztów, które związane są z otwarciem postępowania restrukturyzacyjnego i które będą podlegałby badaniu pod kątem możliwości ich zaspokojenia w toku postępowania.
Przede wszystkim, tymi kosztami są koszty bieżącego funkcjonowania. Dla przykładu będą to opłaty, podatki, wynagrodzenia pracownicze, czynsze itp. Do kosztów tych należy również zaliczyć koszty związane z funkcjonowanie nadzorcy / zarządcy a także koszty związane z koniecznością zatrudnienia dodatkowych osób celem sporządzenia spisu wierzytelności, spisu inwentarza, planu restrukturyzacyjnego.
Autor:
Przemysław Wierzbicki | doradca restrukturyzacyjny
